Aχ τι ωραία που μυρίζει η νίκη ..

     
There were times in my life when I was goin' insane.

Η ζωή κυλάει , αλλά δε ρωτάει. Η κοπέλα με την πολύ χρήσιμη μάσκα, ντυμένη με χιούμορ και χαμόγελο, ξέρει καλύτερα. Όσο θυμάται τον εαυτό της, έρχονται μνήμες χολεριασμένες. Βασικά συστατικά τους το κλάμα , η ταλαιπωρία και τα απανωτά ''βάσανα''. Ε πού και πού και ξεσπάσματα γέλωτος , που όμως κόβονταν μαχαίρι στην επερχόμενη δυσκολία.
Έτσι είχε μάθει άλλωστε...Ίσως και να της άρεζε...
Ήξερε και έκρυβε καλά την απελπισία της..Ή μήπως όχι?! Κάποιοι την καταλάβαιναν και τρέχαν να βοηθήσουν.. Πόσο όμως?! Πόσο πολύ να μπουν στην θέση της πια?!..Δεν είχε σταθερό βάδισμα , προχωρούσε παραπατώντας πάνω σ'έναν δρόμο μετ'εμποδίων, άγνωστο .Στήριγμά της,ο ΕΑΥΤΟΣ της!
Και τα κατάφερε, βαδίζει διστακτικά αλλά τολμηρά και δεν σταματάει. Και ο λόγος?
Ααχ.....
Και ξαφνικά το φως!
Δύο ματάκια ,δύο χείλη, μια καρδιά!
Χέρια, που όταν αγκαλιάζουν, χάνεται από τον έξω κόσμο, τον αναίσθητο και γεμάτο κακία. Θαρρείς αγγίζει τον παράδεισο! Ή έστω πετά!
Εκεί μέσα μπορεί να κάνει τα πάντα! Είναι ασφαλής. Ονειρεύεται , ταξιδεύει εκεί που η καρδιά της φτερουγίζει.
Eίναι η πρώτη της φορά..Η πρώτη φορά που επικοινωνεί τόσο βαθιά με άνθρωπο. Τα μυαλά τους εφάπτονται τέλεια και σωστά , όπως το κλειδί στην κατάλληλη κλειδαριά.
'' Σε λατρεύω '', της είπε. Τουλάχιστον αυτή τη φορά ξέρει ότι δεν είναι φάρσα. Ούτε ένα όνειρο από το οποίο θα ξυπνήσει το επόμενο πρωινό με δάκρυα συγκίνησης.. Είναι εκει. ΥΠΑΡΧΕΙ! Μια ψυχή διατεθιμένη να βλάψει τον εαυτό της μόνο και μόνο για να βγάλει από το αδιέξοδο και την ανασφάλεια την κοπέλα! Ναι! Ένα θαύμα ,όπως υποστηρίζει η ίδια. Ο λόγος που χαμογελάει αληθινά.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Πήρε αυτό που της αξίζε.. Αυτό που πρόσμενε τόσο καιρό βρίσκεται δίπλα της...
Όμως φοβάται! Φοβάται πολύ.., Μην ξεχνιόμαστε! Η ανασφάλειά της την κυριεύει συνεχώς. Υποσυνείδητα ή συνειδητά τη σφίγγει σαν φίδι, αποφασισμένο να αποτελειώσει το θήραμα του.
Τρέμει στην ιδέα να τον αγκαλιάσει σφιχτά, μήπως και σπάσει ή ακόμα χειρότερα μην πονέσει και χαθεί ολότελα απο τα μάτια της..
Ένα πράγμα έχει στο μυαλό της.
'' ΔΕ θα συγχωρήσω τον εαυτό μου αν μου φύγει ''
....Φίλος , Εραστής , Στήριγμα ....
Ένας συνδυασμός, αρκετός να ανεβάσει τη δύναμή της στα ύψη.  Ελπίζει! Κάθε μέρα εύχεται να αποτυπώνεται στα μάτια της αυτή η λάμψη.. Η λάμψη ενός ολόγιομου φεγγαριού , που σκεπάζει απαλά ,τις νύχτες, το κορμί της.
'' Ας είναι αληθινό , μόνο αυτό ζητώ! ''
Και με αυτή τη σκέψη αποκοιμιέται για τα καλά...