Ξέρεις, άθελά σου την κάνεις την
ανασκόπηση. Συμβαίνει συνήθως τα βράδια που πέφτεις για ύπνο και σε παρασύρει.
Εγώ την έκανα. Και δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πω πέραν του ότι κέρδισα.
Όλος αυτός ο ελεύθερος χρόνος, κλεισμένη μέσα σε τέσσερις τοίχους, με ανάγκασε να δω τον εαυτό μου κατάματα. Χωρίς υποχρεώσεις και δικαιολογίες που το αναβάλλουν. Είδα πως χωράει βελτίωση και την έβαλα μπρος. Μα, επίσης, έμαθα την ουσία της λέξης ‘’ ευγνωμοσύνη ‘’. Για ένα ζεστό κρεβάτι, ένα πιάτο φαγητό, την υγεία που τόσο επιθυμούμε να έχουμε. Έπεσα κι εγώ στην παγίδα του δεδομένου. Όχι, είμαι τυχερή που τα έχω όλα αυτά.
Συνειδητοποίησα ότι οι άνθρωποι δίπλα μου είναι υπεραρκετοί να με κάνουν χαρούμενη. Ό,τι μας έτρωγε τον χρόνο πριν, τον ‘δικό’ μας χρόνο, έδωσε τη θέση του σε στιγμές. Χωρίς κινητά, εγώ κι αυτοί. Απορροφάς τα πάντα και χαμογελάς, σα να τα ζεις πρώτη φορά. Πόσα έχανες πριν, άραγε; Πολυτέλεια. Και την άγγιξες κι εσύ, είμαι σίγουρη.
Κάποτε θα γελούσα με αυτό αλλά τώρα μόνο περήφανη μπορώ να είμαι. Δεν ήμουν ποτέ σταθερή με την γυμναστική και ομολογώ πως γινόταν από αγγαρεία. Σαν κάτι να λείπει τώρα πια αν φύγει η μέρα και δεν της αφιερώσω χρόνο. Νιώθω όμορφα, παίρνω καλύτερες ανάσες και με γεμίζει.
[Βιβλία]. Λίγο η φασαρία του δρόμου, λίγο η δουλειά και οι υποχρεώσεις, τελείωνε η μέρα και ο εγκέφαλός μου βρισκόταν σε κατάσταση νιρβάνας. Στοίβα τα βιβλία. Αγόραζα πολλά γιατί το είχα βάλει πείσμα. Μου έλειπε η χαλάρωση που προσφέρουν και τώρα ανταμωθήκαμε ξανά. Μειώνονται τα αδιάβαστα. Ευγνωμοσύνη.
Αφιέρωσα χρόνο στον έρωτα. Τον φρόντισα και τον ενδυνάμωσα. Ευγνωμοσύνη.
Αν κάτσεις και το υπολογίσεις κι εσύ το χρειαζόσουν. Λάθος η αιτία που σου χάρισε τον άπλετο χρόνο, θα μου πεις. Μετά από τη βροχή βγαίνει το ουράνιο τόξο, θα σου πω.
Εγώ την έκανα. Και δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πω πέραν του ότι κέρδισα.
Όλος αυτός ο ελεύθερος χρόνος, κλεισμένη μέσα σε τέσσερις τοίχους, με ανάγκασε να δω τον εαυτό μου κατάματα. Χωρίς υποχρεώσεις και δικαιολογίες που το αναβάλλουν. Είδα πως χωράει βελτίωση και την έβαλα μπρος. Μα, επίσης, έμαθα την ουσία της λέξης ‘’ ευγνωμοσύνη ‘’. Για ένα ζεστό κρεβάτι, ένα πιάτο φαγητό, την υγεία που τόσο επιθυμούμε να έχουμε. Έπεσα κι εγώ στην παγίδα του δεδομένου. Όχι, είμαι τυχερή που τα έχω όλα αυτά.
Συνειδητοποίησα ότι οι άνθρωποι δίπλα μου είναι υπεραρκετοί να με κάνουν χαρούμενη. Ό,τι μας έτρωγε τον χρόνο πριν, τον ‘δικό’ μας χρόνο, έδωσε τη θέση του σε στιγμές. Χωρίς κινητά, εγώ κι αυτοί. Απορροφάς τα πάντα και χαμογελάς, σα να τα ζεις πρώτη φορά. Πόσα έχανες πριν, άραγε; Πολυτέλεια. Και την άγγιξες κι εσύ, είμαι σίγουρη.
Κάποτε θα γελούσα με αυτό αλλά τώρα μόνο περήφανη μπορώ να είμαι. Δεν ήμουν ποτέ σταθερή με την γυμναστική και ομολογώ πως γινόταν από αγγαρεία. Σαν κάτι να λείπει τώρα πια αν φύγει η μέρα και δεν της αφιερώσω χρόνο. Νιώθω όμορφα, παίρνω καλύτερες ανάσες και με γεμίζει.
[Βιβλία]. Λίγο η φασαρία του δρόμου, λίγο η δουλειά και οι υποχρεώσεις, τελείωνε η μέρα και ο εγκέφαλός μου βρισκόταν σε κατάσταση νιρβάνας. Στοίβα τα βιβλία. Αγόραζα πολλά γιατί το είχα βάλει πείσμα. Μου έλειπε η χαλάρωση που προσφέρουν και τώρα ανταμωθήκαμε ξανά. Μειώνονται τα αδιάβαστα. Ευγνωμοσύνη.
Αφιέρωσα χρόνο στον έρωτα. Τον φρόντισα και τον ενδυνάμωσα. Ευγνωμοσύνη.
Αν κάτσεις και το υπολογίσεις κι εσύ το χρειαζόσουν. Λάθος η αιτία που σου χάρισε τον άπλετο χρόνο, θα μου πεις. Μετά από τη βροχή βγαίνει το ουράνιο τόξο, θα σου πω.
