Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Κάποτε είχα δύναμη


Δεν θέλω να μου ξαναζητήσετε να σας δανείσω δύναμη, ν'αντέξετε απ'τα δεινά της ζωής σας.
Δεν έγινα μισάνθρωπος. Ή έστω όχι με τη θέληση μου.
Μην με παρεξηγείτε. Απλά έφτασα στα όρια μου. Δεν έχω άλλο απόθεμα. Καταρρέω.
Κουράστηκα να προσποιούμαι το χαμόγελό μου, από φόβο μην φανερωθώ. Το βαρέθηκα το γαμημένο το ψεύτικο!
Γι'αυτό συγχωρείστε με όσοι βρίσκετε τα μούτρα μου απωθητικά. Δεν γίνεται αλλιώς πλέον.
Μου υποσχέθηκα ότι θα αντέξω, λίγο ακόμα. Και με πρόδωσα. Πού είναι η δύναμη, που άλλοι μαρτυρούσαν πως έχω;! Μάθετε ότι έχω μείνει μόνο με δάκρυα, μόνο με θυμό, μόνο με αϋπνία.
Πότε επιτέλους θα είναι και για μένα ειλικρινείς οι λέξεις ''όλα καλά. μια χαρά.''
Βαρέθηκα τα ψέματα για χάρη σας! Θα αφεθώ στον πόνο, όπου κι αν καταλήξω.
Η δύναμη μου με παράτησε και το χειρότερο είναι ότι δεν της κρατάω κακία. Δίκιο είχε. Την ταλαιπώρησα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου