Η έκρηξη

Είσαι τόσο άσπλαχνη και αναίσθητη ώρες ώρες που με αηδιάζεις!
Δεν θα'πρεπε να έχεις το αξίωμα που σου δόθηκε.
Κακώς.. Δεν είσαι ικανή γι'αυτό.
Επειδή δεν έχεις ωριμάσει ούτε στο ελάχιστο ακόμα, 
προτιμάς να πληγώνεις τους άλλους
και να τους στιγματίζεις!
Μήπως περιμένεις να σου πούμε και μπράβο?!
Ντροπή θα'πρεπε να σε πιάνει.
Μου έχουν λείψει οι φορές που έβαζες τον εαυτό σου στην ίδια γραμμή με μας.
Τώρα προτιμάς να μας κοιτάς από ψηλά.
Νομίζεις..πέφτεις συνεχώς και είσαι τόσο εγωίστρια που δεν το παραδέχεσαι!
Ε λοιπόν εγώ δεν έχω άλλες αντοχές, ξέχασέ το!
Πονάς εσύ μια, εγώ δέκα.
Βαρέθηκα να εξαρτάται η ψυχική μου υγεία από τις καθημερινές σου διαθέσεις.
Όταν θα φτάσω όμως να σέρνω πόδια μην αναρωτηθείς!
Και ρωτώ:
Ποια είσαι τελικά?!