Καίνε.
'' Τα δάκρυα, όταν κυλάνε , καίνε. ''
Όταν βαρεθούν να κουλουριάζονται συνέχεια μέσα στα μάτια,
καίνε.
Όταν θολώσουν τα πάντα,
όταν ο πόνος στο στήθος καταντήσει φαρμακερός,
όταν τίποτα άλλο δεν μοιάζει πιο ελκυστικό.
Τότε είναι που καίνε.
Η ανάσα κοφτή , αγκομαχάει να ακολουθήσει το συνηθισμένο της τέμπο.
Και εκεί καίνε!
Μάτι , μάγουλο , στόμα.
Βάζουν στα πάντα φωτιά σ'όλη τη διαδρομή.
Καταπλακώνουν την ψυχή,
όσο λιγότερος αέρας, τόσο καλύτερα.
Μέχρι που μένεις κενός , γαλήνιος ξανά,
έως ότου καταλάβεις την ψευδαίσθηση.
Έως ότου ξαναβαρεθούν ,
έως ότου τα μάτια δεν αντέξουν το ολοκαύτωμα και κλείσουν.
Εκεί ξεκινάει η διαδρομή..Ξανά..
..Καίνε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου