Σας έχει συμβεί ποτέ να έχετε μια ενδόμυχη και ανώτερη επικοινωνία με κάποιον, σε σημείο που να σας φρικάρει;
Τα μυαλά σας να είναι τέλεια ρυθμισμένα στην ίδια συχνότητα και στο σωστό timing και, ό,τι αποφασίσετε να πείτε, να είναι τα κλεμμένα λόγια του άλλου.
Οι ίδιες σκέψεις να βολτάρουν ταυτόχρονα στον εγκέφαλό σας και με ένα νεύμα σωματικό το καταλαβαίνετε.
Τα μάτια σας να κινούνται χιλιάδες φορές το δευτερόλεπτο και ακριβώς τις ίδιες χιλιάδες να βλέπετε στα μάτια του άλλου.
Σε κάθε σας επαφή θα πυροδοτούνται μικρές εκρήξεις,, ίσα ίσα για να σας πιάνει ρίγος και η παρουσία του να'ναι αισθητή.
Να τους φοβάστε αυτούς. Θα σας μάθουν σε μια μέρα και θα βρουν κάθε πιθανή σας κρυψώνα.
Να τους φυλάτε αυτούς. Είναι ο ένας στο εκατομμύριο.
Άπαξ και τους αφήσετε, όλοι οι άλλοι θα μεταλλαχτούν σε υποκατάστατα μιας αδικοχαμένης χημείας.
Μη συμβιβάζεστε με το μέτριο. Να κρατάτε αυτούς που δίνουν το ίδιο με εσάς νόημα στις λέξεις, γιατί δεν είναι πολλοί.
Αυτοί θα σας νιώσουν μέχρι και στον τελευταίο σας συναπτικό χάρτη.
Θα μυρίζονται την βροχή σας και θα σας κάνουν παρέα έως ότου κοπάσει. Δεν θα παριστάνουν τους κλόουν να γελάσετε.
Είναι αυτοί που, όταν φεύγουν, σας αφήνουν ένα κενό τόσο μικρό, που όλοι οι άλλοι είναι ανίκανοι να το γεμίσουν.
Είναι ο ένας στο εκατομμύριο. Η χημεία. Οι συμπαντικές εκρήξεις. Το νόημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου