Στην ερώτηση ''τι θα σε έκανε πραγματικά ευτυχισμένο'' δηλώνω:
Ένα δικό μου σπίτι, όχι μεγάλο. Να μένω ήσυχη όταν με πιάνουν οι μοναξιές, να γεμίζει από κόσμο κι ύστερα πάλι άδειο. Να διαβάζω βιβλία.
Να κοιτάω με κάθε ευκαιρία τη βροχή να πέφτει στο δρόμο και τις σταγόνες της να κυλάνε στο τζάμι. Να την μυρίζω και να μαστουρώνω. Να βρέχομαι τα καλοκαίρια.
Να μένω ξάγρυπνη όλο το βράδυ δίπλα στη θάλασσα και να κοιτώ τον ουρανό. Όχι από ρομαντισμό. Είναι η γαλήνη.
Το πρωί να με περιμένει πρωινό, ζεστός καφές και μια καλημέρα.
Μια γάτα. Δυο γάτες. Εντάξει θέλω πολλές, με χαλαρώνουν. Δεν έχει ειπωθεί τυχαία ότι οι γάτες διώχνουν το στρες. Κι απ'αυτό άλλο τίποτα.
Τα λίγα άτομα που μπορώ να ακουμπήσω όταν λυγίζω. Τα θέλω κι αυτά.
Ταξίδια. Κάθε μέρα και άλλος προορισμός. Από αυτά που όσο περνάν οι ώρες εξαντλείσαι αλλά θες να συνεχίσεις. Πιάστηκα να κάθομαι στις υποχρεώσεις.
Να γίνω καλά. Όχι δεν είναι γρίπη. Είναι από τα άλλα που μένουν.
Να με νοιάζονται, όσο ανυπόφορη κι αν γίνομαι.
Έρωτας. Αγάπη. Όχι αυτά που υπόσχονται την αιωνιότητα, αλλά από εκείνα που κάνουν την κάθε μέρα παράδεισο.
Χιούμορ.
Αιώνιο παλιμπαιδισμό.
Παγωτό.
Ζητάω πολλά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου