Περί παιδείας και βλακείας

Θα αλλάξω λίγο ύφος στην μέχρι τώρα πορεία του Μαύρου Τριαντάφυλλου, καθώς θέλω να θίξω ένα θέμα το οποίο με έχει απηυδήσει. 
  Μιλώ για τους ανθρώπους που ντυμένοι με τον τίτλο ενός πτυχίου, με την ωριμότητα της μέσης ηλικίας και τη ψευδαίσθηση μιας ,κατά τα’ άλλα, ανύπαρκτης ανωτερότητας , πουλάνε μούρη και θεωρούν πως είναι οι μεγάλοι πρεσβευτές της παιδείας.
   Αυτό το άρθρο θα υπάρχει για να σας πει κάποιος επιτέλους πόσο απολίτιστοι ούγκανοι είστε. Μάθετε τη διαφορά της παιδείας με την μόρφωση. Ακόμη και ο βαθμός του πτυχίου σας να είναι 10, ακόμα κι αν έχετε ζήσει τη ζωή με το κουτάλι και αν ακόμη θεωρείτε πως ένας άνθρωπος με τα μισά σας χρόνια οφείλει να σας σέβεται επειδή είστε δήθεν πιο μορφωμένοι και ώριμοι δεν σας καθιστά πιο παιδευμένους. Ωστόσο, δεν θέλω να γίνει καμία παρεξήγηση γι’ αυτό διευκρινίζω πως αναφέρομαι σε μια μερίδα των ανωτέρω κατηγοριών.
  Είμαι αυτή που θα σας πει πως τα πτυχία σας και τα ‘’σεβάσμια’’ χρόνια σας να τα κοτσάρετε αλλού. Η παιδεία φαίνεται στον τρόπο που μιλάς , στο γεγονός πως θα σεβαστείς την ηρεμία του διπλανού σου και θα τον θεωρήσεις ισότιμο, στην μια συγνώμη που θα ζητήσεις επειδή τον έθιξες ή τον ενόχλησες.
  Τα υπεροπτικά σας βλέμματα και την πρωτόγονη συμπεριφορά σας, εγώ δεν τα ονομάζω παιδεία. Κατεβείτε από τον ουτοπικό κόσμο που έχετε πλάσει με τον μηδαμινό σας εγκέφαλο και συνειδητοποιήστε πόσο μειώνετε τον ίδιο σας τον εαυτό. Παραδεχτείτε ότι ‘’πάσχετε’’ από έλλειψη παιδείας και καταλάβετε πως εμείς οι κατά πολύ μικρότεροι (ηλικιακά πάντα) από εσάς διαθέτουμε μια δεδομένη παιδεία, που καμία βαθμίδα εκπαίδευσης δεν μας δίδαξε. Απλά μάθαμε να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας πιο σωστά.
  Τουλάχιστον, παραδεχτείτε το λάθος σας και θα έχετε κάνει ήδη ένα βήμα μπροστά. Ο δηθενισμός και η άρνηση δεν οδήγησαν πουθενά.

P.S  Όσοι υπήρξαν θερμοί υποστηρικτές του Κομμουνισμού και πίστεψαν πως κάτι τέτοιο είναι εφαρμόσιμο, απλά δεν έζησαν σε πολυκατοικίες ούτε έπρεπε να συναναστραφούν καθημερινά με ‘’ζώα’’.