Οι μέρες διατάζουν Απογοήτευση.
Λένε πως όταν απογοητεύεσαι, είναι γιατί το μυαλό σου είχε παγιδευτεί σε μια ψευδή εικόνα.
Ή μάλλον σε μια εικόνα ενός παζλ που εσύ έφτιαξες γιατί έτσι σε βολεύει.
Μου θυμίζει τη στιγμή που ονειρεύεσαι και αυτό που βλέπεις είναι τόσο ουτοπικό, που παρακαλάς να μην έχει φτάσει η ώρα να τρελαθεί το ξυπνητήρι.
Η επιστροφή στην πραγματικότητα είναι το πιο δύσκολο κομμάτι.
Και τον τελευταίο καιρό δεν έχω σταματήσει να κοπανάω το κεφάλι μου στη γωνία της πραγματικότητας.
Ωστόσο δε δίνω σημασία, του βάζω πάγο και περνάει. Έτσι αντιμετωπίζω εγώ την πραγματικότητα. Με πάγο.
Αλλά την Απογοήτευση δεν την ξεφορτώνεσαι ποτέ.
Ούτε με πάγο, ούτε με το πέρας του χρόνου.
Τι να της ακουμπήσω πάνω να γιάνει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου