Θεά ντυμένη στα μαύρα

Αν με ρωτήσετε σε τι πιστεύω θα σας πω στη νύχτα.
Στο ένα χέρι κρατώ τα αστέρια και στο άλλο το φεγγάρι.
Είμαι σαν τα βαμπίρ, το φως με καταστρέφει ενώ ταυτόχρονα το σκοτάδι θρέφει πληγές.

1:00 π.μ - 6:00 π.μ
Οι ώρες της δικής μου χαράς.
Δρόμοι άδειοι
Ειλικρίνεια να ρέει άφθονη
Φεγγάρι κι αστέρια, ίσα που να διακρίνονται τα μάτια του άλλου
Νεκρική σιγή, που και που κανένα μεγάλο κύμα διαλύει το απέραντο τίποτα
Τα ' μου λείπεις ' ζωγραφισμένα στα μάτια
Σκοτάδι.

Τη νύχτα όλα είναι αλλιώς.
Ξεστομίζονται λόγια, που ως τότε ήταν βαθιά κρυμμένα.
Αλλά και λόγια, που μια μέρα θα θυμίζουν ανείπωτα.
Αν με ρωτήσετε γιατί φοβάμαι την ημέρα, θα σας πω ότι το σκοτάδι κρύβει σημάδια.
Λίγες ώρες χωρίζουν τη νύχτα από τη μέρα, μα τόσο διαφορετικές.
Γιατί στη νύχτα ανήκουν αυτοί που αγαπούν τη μοναξιά, όλοι οι άλλοι δε χωράνε.

Είμαι αιώνια παραδομένη σ'αυτή,
μου αποδεικνύει καθημερινά πόσο αξίζει να υποφέρω όταν μένω ξύπνια.
Εξάλλου, μου έδειξε τι πάει να πει ' δε σε εγκαταλείπω ποτέ ' .