Looking at your picture from when we first met
You gave me a smile that I could never forget
Και μέσα σε αυτήν την πόλη , με καυσαέρια και σκόνη, εγώ ξαφνικά ερωτεύτηκα εσένα.
Ακόμα αν και αυτό έχει ξεφτίσει από τέλμα χρόνου , υπομονής , καρδιάς , συνέβη!
Κάτι πάντα θα σε θυμίζει.
Κάπως πάντα θα με αγγίζεις χωρίς καν να είσαι εδώ.
Μα κάπου μέσα μου ξέρω ότι αλληλοεπηρεαζόμαστε.
Αφήσαμε και οι δύο σημάδια, ικανά να βουίζουν στο κεφάλι μας.
Και αν οι ζωές μας συνεχίστηκαν , δεν πειράζει.
Η λάμψη στο βλέμμα δε χάνεται. Μήτε το σπινθήρισμα στη καρδιά.
Φταίει η ένταση. Φταίει το ξαφνικό!
Φταίει που διαπεράσαμε τις ίδιες μας ασπίδες και μετά υποχωρίσαμε.
Όχι, όχι! Δεν άκουσες καλά..
'' Σ'αγαπώ ''
Όπως η μέλισσα το λουλούδι, η βροχή το σύννεφο, η λύπη το κλάμα.
Μάλλον ήταν πολύ και βούλιαξες μέσα του. Δεν πειράζει και πάλι.
Εγώ πάντα θα σε προσέχω, θα ανησυχώ , όσο κι αν με διώχνεις.
Κι αν τελείωσε, θα παραμένει αυτό το εφηβικό αίσθημα, που όμοιο του δεν θα υπάρξει.
Κι αν με ψάξεις ,εδώ θα'μαι. Δεν έφυγα ποτέ.
Συμβιβάστηκα, όπως κάθε φορά.
Και μέσα σ'αυτήν την πόλη , εγώ συνήθισα την απουσία σου και η παρουσία σου με τρομάζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου